Een nieuwe kans voor de rituele dans?
DOI:
https://doi.org/10.54195/h.13351Samenvatting
In de geschiedenis van het christendom is de dans bij tijd en wijle een Fremdkörper. Het lijkt het erop dat de dans er niet altijd in thuishoort. Dat de dans in katholieke en in protestantse kringen van tijd tot tijd is geweerd, hangt samen met het thema ‘lichaam’ waarmee de dans onlosmakelijk werd geassocieerd. Wie echter de Bijbel openslaat, leest dat de dans oude papieren heeft. In het Jodendom heeft de dans altijd een vanzelfsprekende plaats gehad. Dans hoorde bij het leven.