Triage in de niet acute ouderengeneeskunde: geriater, artsassistent geriatrie of valpolikliniek. Een praktijkvoorbeeld

Samenvatting

Doel: Het evalueren van een triagesysteem
voor niet acuut zieke ambulante kwetsbare
ouderen.

Methode: Prospectieve evaluatie gedurende
drie maanden van patiënten aangemeld
op een polikliniek klinische geriatrie van
een perifere opleidingsafdeling die door de
verwijzer niet gericht zijn verwezen naar een
geheugenpolikliniek of valpolikliniek. Patiënten
werden in groepjes van maximaal vier patiënten
tegelijk opgeroepen en vervolgens na
elkaar onderzocht door zowel een verpleegkundige
als een fysiotherapeut. Na dit onderzoek
werd gestreefd naar een triageconsensus
en werden twee patiënten meteen gezien op
een valpolikliniek, één patiënt door een klinisch
geriater en één patiënt door een artsassistent
geriatrie. Voor de reden van doorverwijzing
konden zowel positieve als negatieve redenen bestaan.

Resultaten: 68 patiënten
werden in 22 triagemomenten doorverwezen
naar de verschillende artsen, werkzaam op
dezelfde polikliniek. In 90% werden positieve
triageredenen gebruikt.

Conclusie: Het voorgestelde
triagesysteem voor niet acuut zieke
ambulante kwetsbare ouderen, niet verwezen
naar een geheugenpolikliniek of valpolikliniek,
lijkt effectief. Meer onderzoek is echter
noodzakelijk.