Problemen bij het opsporen van depressieve en angststoornissen bij bewoners van verzorgingshuizen

Samenvatting

Bewoners van verzorgingshuizen in Nederland vormen een hoogrisicogroep voor het krijgen
van een depressieve- of een angststoornis. Een eerder ontwikkeld preventief interventieprotocol voor ouderen die thuis
wonen is mogelijk ook goed toepasbaar bij ouderen in verzorgingshuizen. In een verkennende studie in een verzorgingshuis
in Amsterdam bleek dat het moeilijker was dan verwacht om bewoners met lichte klachten op te sporen en hen vervolgens te
motiveren tot deelname aan een interventieprotocol. In dit artikel bespreken we de aanpak en de problemen rond de
screening en de motivering van deze bewoners. Onze ervaring was dat de door ons voorgestelde screeningsprocedure
aanpassing behoeft, maar desondanks voor een deel van de bewoners niet haalbaar blijkt. Het blijft wenselijk om te
onderzoeken in hoeverre de bestaande “evidence based” strategieën om depressie en angststoornissen te voorkomen
toepasbaar en effectief zijn in verzorgingshuizen. De behoeften en mogelijkheden van bewoners voor wie deze methoden niet
toereikend zijn, dienen door middel van kwalitatief onderzoek beter in kaart gebracht te worden.