Strategiegebruik bij rekenen afleiden uit het schriftelijk werk van basisschoolleerlingen.

Samenvatting

Verbale rapportages van strategiegebruik bij rekenen zijn niet altijd accuraat en kunnen het spontane strategiegebruik van leerlingen beïnvloeden. Ook beperken de tijd en moeite die het kost om verbale rapportages te verkrijgen de steekproefgroottes die haalbaar zijn. Deze nadelen spelen minder bij een niet-verbale methode van strategie-identificatie die geen inzet van geavanceerde extra middelen vereist: strategiegebruik is namelijk vaak af te leiden uit de berekeningen en tussenantwoorden die leerlingen uit zichzelf noteren. Zo kan er in het domein van bewerkingen onderscheid gemaakt worden tussen gebruik van cijferalgoritmes en kolomsgewijze algoritmes, verschillende meer informele strategieën en uit het hoofd rekenen. Resultaten van schriftelijke en verbale strategie-identificatie worden vergeleken bij de meest recente Nederlandse peiling van het rekenniveau aan het einde van de basisschool. Verder wordt de toepassing van schriftelijke strategie-identificatie geïllustreerd aan de hand van twee voorbeelden van wetenschappelijke onderzoeken. In de eerste toepassing wordt het strategiegebruik van leerlingen bij een nationale rekenpeiling gerelateerd aan de invulling van de rekenles door leerkrachten. In de tweede toepassing wordt het strategiegebruik van een grote groep leerlingen bij opgaven met en zonder context met elkaar vergeleken. Er wordt besloten met een bespreking van mogelijkheden en beperkingen van schriftelijke strategie-identificatie.