Meisjes hebben hun onderwijs gevonden; nu de jongens nog

Samenvatting

In 1946 verscheen in Pedagogische Studiën een artikel waarin (toenmalig redacteur) Martinus Langeveld zijn bezorgdheid uit over het onderwijs aan meisjes. Vanuit hedendaags perspectief is de aard van zijn bezorgdheid opmerkelijk. Volgens Langeveld hebben meisjes toegang tot jongensonderwijs gekregen. Ze waren welkom, “als ze maar als meisje geen eisen stelden aan de gastvrijheid”. Scholen bleven wat betreft curriculum en didactiek op jongens ingesteld, ook al werden meisjes toegelaten. Bijna zeventig jaar later wordt scholen exact het omgekeerde verweten. De schoolloopbanen van jongens verlopen inmiddels ongunstiger dan die van meisjes, en de oorzaak daarvoor wordt onder andere gezocht in onderwijsvormen die geschikter zijn voor meisjes dan voor jongens. Het artikel van Langeveld illustreert mooi hoe nuttig het is af en toe terug te kijken in de tijd. Terugkijkend kunnen we ons verbazen, zowel over wat een gerespecteerd pedagoog anno 1946 allemaal vanzelfsprekend vond, als over de actualiteit van sommige van zijn standpunten. Dat kan helpen kritisch te kijken naar wat nu vanzelf lijkt te spreken: moet er in het onderwijs meer rekening gehouden worden met jongens?