Eigenbelang en het gebruik van het passief en actief kiesrecht bij hogeschoolstudenten

Samenvatting

In dit artikel gaan we na hoe eigenbelang een rol speelt in de participatiebereidheid van studenten in de hogeschool, zoals in hun gebruik van het passief kiesrecht (kandideren als studentvertegenwoordiger) en van het actief kiesrecht (stemmen voor kandidaat-studentvertegenwoordigers). Hiervoor zijn studenten uit eenVlaamse hogeschool betrokken in twee vignetexperimenten (N1 = 366 en N2 = 288). De resultaten wijzen uit dat hun bereidheid tot kandideren en stemmen toeneemt naarmate ze meer invloed hebben in de raden. Indien in de raden studieonderwerpen worden behandeld, is deze participatiebereidheid hoger dan bij algemene beleidsonderwerpen. Het compenseren van het vertegenwoordigerswerk bevordert enkel de bereidheid tot kandideren. Compensaties (voornamelijk geld) stimuleren de kandidaatstelling, vooral wanneer studieonderwerpen in de raden aan bod komen, of wanneer studenten er veel invloed hebben. In het gebruik van het actief kiesrecht heeft het voorzien van compensaties geen effect. Indien studenten het interpersoonlijk contact in de medezeggenschapscontext als respectvol beoordelen, dan is de bereidheid om zowel te kandideren als te stemmen hoger dan wanneer dit niet het geval is. Tot slot concluderen we dat het gebruik van het passief kiesrecht mede verklaard wordt door de inschatting van de eigen medezeggenschapscompetenties bij de studenten. Deze onderzoeksbevindingen bevestigen dat het eigenbelang van studenten een belangrijke rol speelt in hun bereidheid om te participeren in medezeggenschap. Het medezeggenschapsbeleid van een hogeschool moet niet alleen rekening houden met de belangen en behoeften van de studenten, maar ook met hun participatiecompetenties.