Zakken of slagen? De nauwkeurigheid van examenuitslagen in het voortgezet onderwijs

Samenvatting

Een essentieel aspect van iedere toets is de meetnauwkeurigheid die wordt uitgedrukt in de betrouwbaarheid. Bij een combinatie van meerdere, uiteenlopende toetsen, zoals in het Nederlandse examensysteem in het voortgezet onderwijs, is de meetnauwkeurigheid van de beoordeling echter lastiger te bepalen. In dit artikel wordt een methode uitgewerkt waarbij meetnauwkeurigheid voor deze situatie wordt gekwantificeerd in termen van het percentage onjuist geclassificeerde kandidaten. De methode is gebaseerd op klassieke testtheorie en gebruikt modelmatige simulatie. Toegepast op examengegevens worden verschillende uitslagregels op de examens met elkaar vergeleken op basis van het percentage kandidaten dat zakt voor het examen en het percentage misclassificaties. Hierbij is uitgegaan van statistieken van examengegevens uit 2004, 2005 en 2006 en aangenomen dat leerlingen zich niet anders gaan gedragen. Uit de analyses blijkt dat het percentage gezakte kandidaten aanzienlijk toeneemt bij bijna alle alternatieve uitslagregels. De verschillen in percentage misclassificaties zijn ook substantieel maar subtieler, waarbij het blijkt dat de compensatorische eigenschappen van een uitslagregel gunstig zijn voor de meetnauwkeurigheid