Feedback over schoolprestatie-indicatoren als strategisch instrument voor schoolontwikkeling? Lessen uit twee Vlaamse cases

Samenvatting

Feedback over schoolprestatie-indicatoren wordt in de onderwijsliteratuur gezien als een strategisch instrument voor schoolontwikkeling. Daar is een aantal terechte gronden voor. In dit artikel worden de resultaten gepresenteerd van een verkennend onderzoek naar het gebruik van schoolprestatie-indicatoren door Vlaamse scholen. In het voorjaar van 2002 werden daartoe vijf Vlaamse schoolleiders aan de hand van semi-gestructureerde interviews bevraagd over de manier waarop ze gebruikmaakten van de feedback - de zogenaamde schoolrapporten - die ze ontvingen naar aanleiding van internationaal vergelijkend onderzoek waaraan ze deelnamen (TIMSS-R en PISA). Het artikel geeft een korte toelichting op de constructie en de inhoud van beide schoolrapporten. De bevindingen geven aan dat schoolleiders het belang van vergelijkende feedback omtrent verscheidene aspecten van het functioneren van hun school onderschrijven. Tegelijkertijd stellen we echter vast dat het gebruik van de prestatie-indicatoren beperkt is. Als belangrijkste verklaringen hiervoor verwijzen we naar het gebrek aan achtergrondkennis bij schoolleiders om tot een correcte interpretatie van de feedback te komen, het gebrek aan vaardigheden om met de gegevens aan de slag te gaan, en de eerder als beperkt gepercipieerde bruikbaarheid van de teruggekoppelde gegevens. Het artikel eindigt met het formuleren van een aantal hypothesen die beschouwd kunnen worden als te toetsen kwaliteitscriteria voor het terugkoppelen van schoolprestatie-indicatoren.