Naar een didactiek van de probleemstelling

Samenvatting

Veel afstudeerders en promovendi hebben moeite met de ontwikkeling en formulering van een wetenschappelijk relevante en technisch goede probleemstelling. Omdat een uitgewerkte expertisetheorie over de probleemstelling in de onderwijskundige en methodologische literatuur ontbreekt, hebben wij eerst geprobeerd de kwaliteit van probleemstellingen als theoretische notie te verhelderen. Deze conceptuele analyse heeft geleid tot een model waarin relevante theoretische inzichten uit met name methodologie, wetenschapsfilosofie, formele logica en tekstwetenschap zijn samengebracht. Vervolgens is geprobeerd de kwaliteit van probleemstellingen in dissertaties empirisch vast te stellen. De oppervlaktekenmerken van probleemstellingen uit een complete jaargang dissertaties (341 Utrechtse dissertaties uit het studiejaar 1994-1995) zijn geanalyseerd. In aanvulling op het oppervlakteonderzoek zijn veertien cases (geselecteerd uit de genoemde groep van 341) diepgaand bestudeerd en geanalyseerd. Zowel de oppervlakteals de diepteanalyse leidden tot de conclusie dat in recente dissertaties de meeste probleemstellingen niet voldoen aan de gestelde vormtechnische kwaliteitseisen.