Ontwikkeling van strategieën van kinderen voor het bepalen van hoeveelheden in verschillende roostergroottes

Samenvatting

In deze studie onderzochten we de ontwikkeling van het strategiegebruik van kinderen voor het bepalen van hoeveelheden vanuit het theoretisch perspectief van “strategic change” (Lemaire en Siegler, 1995). Meer bepaald analyseerden we het strategiegebruik van tweede- en zesdeklassers bij het bepalen van verschillende hoeveelheden gekleurde blokjes aangeboden in 3 vierkante roosters van verschillende grootte. Daarenboven gingen we de invloed van informatie omtrent de omvang van een rooster op dit strategiegebruik na. Hiertoe boden we de helft van de leerlingen informatie over de roostergrootte aan, terwijl de andere helft hierover geen informatie ontving. Convergerend bewijs vanuit verschillende soorten data (vooral reactietijden en foutenafwijkingen) toont aan dat 3 strategieën voor het bepalen van aantallen gebruikt werden: (a) het herhaald optellen van groepen blokjes, (b) het aantal lege vakjes aftrekken van het totaal aantal vakjes dat in het rooster vervat zit en, (c) het snel en ruwweg schatten van het aantal blokjes. Het verschaffen van informatie omtrent de roosteromvang had een gunstige invloed op de toepassing van de aftrekstrategie. Methodologisch gezien demonstreert deze studie het potentieel van Beems (1993, 1995, 1999) twee- en driefasig segmentatiemodel voor het detecteren van verschillende strategieën in cognitieve taken.