2 Determinanten van sekse-specifieke vakkenkeuzen
Samenvatting
Alhoewel het Nederlandse onderwijsbeleideerder gericht is op indamming van de toeloopnaar hogere vormen van onderwijs en metname het opleidingsniveau van meisjes de laatste decennia enorm is gestegen, vinden onderzoekers en beleidsmakers (o.a. via het onderwij semancipatiebeleid) het nog steeds nodigom achterstanden vandie groep onder de aandacht te brengen. Eensgezind wordt vastgestelddat meisjes in minstens gelijke mate als jongens deelnemen aan hogere vormen van onderwijs; zij vormen momenteel bijvoorbeeld bijnade helft van de universitaire studentenpopulatie(Ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid, 1995). Tegelijkertijd echter wordt deinhoud van het door meisjes genoten onderwijsaan de kaak gesteld: doordat zij zich beperkenin de vakken en opleidingen die ze kiezen,beperken ze ook hun kansen op een groot aantal economische en maatschappelijke posities.Het nog steeds in veel mindere mate kiezen vanvakken als wiskunde B en natuurkunde lijkt opzich een plausibele keuze; niet iedereen heeftdezelfde interesses. Als echter door dergelijkekeuzen een groot deel van perspectiefvolle vervolgopleidingen en beroepen niet meer tot demogelijkheden behoort, moet toch wordengesproken van een achterstand in behaaldonderwijsniveau. Op lagere onderwijsniveausgeldt overigens hetzelfde: het systematisch nietkiezen van meisjes voor technische beroepsopleidingen beperkt hun kansen op de arbeidsmarkt.
