Systeemtheoretische benaderingen bij de behandeling van klachten van jongeren

Samenvatting

Vanaf het begin van deze eeuw zijn er publicaties verschenen waarin een verband wordt gelegd tussen psychiatrische stoornissen en de manier waarop leden van het gezin met elkaaromgaan (bijv. Flügel, 1921). In de jaren vijftigde op deze notie gebaseerde gezinstherapie een grote vlucht. In deze periode werd degezinstherapie ook steeds meer toegepast wanneer het ging om problemen met kinderen. Dezogenaamde 'Palo Alto' groep kwam in dietijd met haar concept van het 'schizofrenegezin': het gezin dat door haar manier van metelkaar omgaan (met name de communicatietussen moeder en kinderen) een grote kans liepom schizofrene kinderen voort te brengen. Debehandeling moest op die communicatie worden gericht (Bateson, Jackson, Haley en Weakland, 1956; 1963). Tot in de jaren tachtig hebben belangrijke systeemtheoretische auteursals Haley (1989) vastgehouden aan dit concept.Minder controversieel en meer praktisch was indie tijd het werk van Minuchin, de structurelegezinstherapeut. In de klassieker The familiesof the slums (Minuchin, Montalvo, Guemey,Rosman en Schumer, 1967) beschrijven hij enzijn medewerkers hoe men jonge delinquentenuit een kansarm gezin het beste met behulp vandat gezin kan behandelen. De ideeën in datboek staan, zoals we zullen zien, nog ten deleovereind.