Hoofdrekenen en strategisch handelen. Hetgevarieerd gebruik van twee grondvormen van optellen en aftrekken tot honderd

Samenvatting

Lange tijd was in het (vroegere) lager onderwijs het cijferen het belangrijkste onderdeel van het rekenonderwijs. Aan het zogenoemde hoofdrekenen werd nauwelijks aandacht besteed en alshet al gebeurde, stond het volledig in dienst vanhet cijferen. De auteur van het hier besprokenproefschrift pleit voor een ingrijpende herwaardering van het hoofdrekenen, niet langer slechtsin dienst van het cijferen, maar als zelfstandigeleerlijn door de hele basisschool heen. Hij sluithiermee (expliciet) aan bij nieuwe ontwikkelingen in het vakdidactische denken. In de vaktijdschriften voor wiskundeonderwijs wordt op ditmoment veel aandacht besteed aan de vraag watde betekenis is van het hoofdrekenen in hetreken/wiskundeonderwijs. In het bijzonder is dediscussie gericht op de relatie tussen hoofdrekenen en cijferen. Tegelijkertijd wordt er van verschillende zijden (inspectie, onderzoek) opgewezen dat niet alle kinderen in voldoendemate lijken te profiteren van de vernieuwingendie in het reken/wiskundeonderwijs de laatste jaren gerealiseerd werden. Met name op het gebied van de basisvaardiglieden worden er bijkinderen leerproblemen en achterstanden geconstateerd. Er wordt daarom bepleit meer aandacht te besteden aan het hoofdrekenen en aande ontwikkeling van de 'getalgevoeligheid' vankinderen door ze bijvoorbeeld beter te lerenschatten.