Informatie-aanbod in zelfinstructiepakketten: van descriptie naar prescriptie

Samenvatting

In deze bijdrage wordt, als een eerste stap naarhet formuleren van ontwerpkundige prescripties, op grond van schematheoretische inzichteneen aantal regels afgeleid voor het achterhalenvan bronnen van moeilijkheden voor studentenmet het informatieaanbod in zelfinstructiepakketten. Hiertoe wordt een onderscheid gemaakttussen 'nieuwe', 'verklarende' en 'bijkomende'inhouden. De gevonden regels betreffen het activeren van beschikbare schemata en het expliciteren van de wijzigingen die aan deze schemataworden aangebracht. De regels werden in eenexploratief onderzoek getoetst door na te gaanin welke mate er overeenkomst is tussen uit eentheoretische analyse als problematisch naarvoren komende inhouden enerzijds en spontaandoor studenten gerapporteerde onduidelijkheden anderzijds. Ten slotte wordt aangegeven dathet vertalen van descriptieve onderzoeksgegevens in prescripties voor het ontwerpen vanleeromgevingen een aantal empirische en theoretische tussenstappen vergt. Hieruit wordtafgeleid dat prescripties niet louter op theoretische gronden kunnen worden geformuleerd.