Meten om beter te weten?Geschiedenis van de experimenteel-wetenschappelijke richting in de Westersepedagogiek vanaf het einde van de 19e eeuw totaan de Tweede Wereldoorlog
Samenvatting
Zich baserend op een natuurwetenschappelijk paradigma poogde de empirischanalytische denkrichting in de pedagogiek tegen het einde van de 19eeeuw een strenge opvoedingswetenschap te vestigen. Daarbij distantiëerden kinderkundigen, pedologen, experimenteelpedagogen en psychopedagogen zich van de praktische ervaringsleer zowel alsvan de al té filosofisch geörienteerde opvoedingstheorieën. Deze wetenschappelijke opvoedkundeliep parallel aan de reformpedagogische bewegingmaar pretendeerde een minder gevoelsmatige en eenmeer scientistische oplossing van pedagogische enonderwijskundige problemen. Met meten en testenveronderstelde men een nieuwe vorm van doelmatigheid te kunnen bereiken. Velen van hen beledendit geloof met bijna religieuze ernst.
