Activiteit en begrip. Proeve van een handelingspsychologische didactiek.

Samenvatting

Het eerste hoofdstuk gebruikt de auteur voor een rechtvaardiging van zijn theoretische aanpak envoor een ruwe schets van de door hem gepropageerde benadering. Achtereenvolgens komen mensbeeld, methodische regulatieven en scholingsconcept van een handelingspsychologie aan bod. Hetmensbeeld blijkt, verrassend genoeg, dat van een'beleerd handelend wezen' te zijn. Via een reeks voormij nogal ondoorgrondelijke stellingen komt VanOers tot een omschrijving van de mens als een 'zingever die naar zijn wezen alleen te begrijpen is inrelatie tot de objectwereld en in relatie tot de Ander'.De methodische regulatieven voor het handelingspsychologisch onderzoek zijn voor een groot deelaan Vygotskij ontleend. Van Oers noemt als belangrijke uitgangspunten, respectievelijk, een procesbenadering, een klinische benadering, een genetischebenadering, een totaliteitsbenadering (analyse ineenheden), een theoretische benadering, en, ten slotte, een pluriformconvergerende benadering (waarbij verschillende onderzoeksmethoden gecombineerd worden; dialoog, observatie, experimentelegenese, etc.). Het scholingsconcept van de handelingspsychologie is gericht op emancipatie van hetsubject. Van Oers formuleert de volgende fraaieidealen: De leerling dient als gevolg van het onderwijs zelfstandig te kunnen deelnemen aan het maatschappelijke en culturele leven. Hiertoe dient hetonderwijs van kwalitatief hoog niveau te zijn en zinvol voor de leerling. Tevens moet deze inzichtkrijgen in de methode van het kennis verwerven zelfNaar de mening van de auteur betreft het hier geenabstracte utopie, maar idealen die op dit moment alverwezenlijkt kunnen worden. In het laatste hoofdstuk komt hij na een ware odyssee door de psychologie en filosofie op deze problematiek terug.