Raders en spellers: Wat is de betekenis van dit onderscheid in de groep zwakke lezers?

Samenvatting

In dit onderzoek wordt empirische ondersteuning gezocht voor het bestaan van een onderscheid in twee subtypen dyslectischekinderen. Allereerst wordt nagegaan of ereen eenzijdige voorkeur of bedrevenheidbestaat m.b.t. het gebruik van een woordherkenningsmechanisme. Daartoe werd het onderzoek van Baron (1979) in aangepaste versie gerepliceerd. De resultaten wijzen uit, datdyslectische kinderen te plaatsen zijn op eendimensie die loopt van een extreme voorkeurvoor een fonologischgemedieerde ('spellende') naar een extreme voorkeur voor een directe ('radende') woordherkenningsstrategie.Het tweede deel van het onderzoek levert positieve indicaties voor een superioriteit vanraders t.o.v. spellers in het gebruiken vancontextuele informatie. Tot slot geven we enkele suggesties m.b.t. een differentiële orthodidactische aanpak van het radend en spellend lezen.