Leraarverwachtingen en het beeld van eigen bekwaamheiden de prestatieoriëntatie van leerlingen

Samenvatting

het empirisch onderzoek van prestatieoriëntatie in situaties die zich lenen tot het lederen van prestaties, nemen causale cognitiessinds het eind van de zestiger jaren een voorname plaats in. Een krachtige impuls aan deze ontwikkeling heeft zonder twijfel de attributionele analyse van prestatiegeoriënteerdgedrag van Weiner en medewerkers gegeven(Weiner en Kukla, 1970; Weiner, Frieze, Kukla. Reed, Rest en Rosenbaum, 1971). Weiner en collega's gingen in hun analyses onderandere na of er tussen prestatiegeorienteerde personen en personen die op hetvermijdenvanmislukking zijn georiënteerd,verschillen bestaan in de oorzaken die zijvoor hun eigen handelingsresultaten verantwoordelijk houden. Teruggrijpend op Heiders 'commonsense', of 'naïeve handelingsanalyse' (1958) en Rotters werk over het 'locus of control'construct (1966), richtten deauteurs zich in hun onderzoek vooral op deoorzakelijke factoren: bekwaamheid, inspanning, het gemakkelijk of moeilijk zijnvan de taak en toeval (pech/geluk). Ofschoon er naast de genoemde, andere factoren zijn waaróp succes en mislukking inprestaticsituaties worden teruggevoerd, weeseen analyse van Frieze (1976) uit, dat althans binnen de grenzen van scholing, beroep en sport deze factoren en in het bijzonder bekwaamheid en inspanning, hetmeest frequent genoemd worden.