Een realistische of rationalistische Kenleer?

Samenvatting

I. 'Voor pedagogen is niets zo praktisch als een goede kennistheorie' aldus de titel van de rede van J. D.Imelman. De schrijver deelt uitdrukkelijk mee, datook 'practici' (p. 1) worden 'aangesproken' in dezerede. Daarmee wordt de bewering uiteraard onzin.Kennis van kinderen, hoe ze zijn en opgroeien, b.v.een beetje kinderpsychologie, lijkt minstens zo praktisch; common sense lijkt dat niet nog meer nodig?En vooral, een beetje gevoel voor kinderen, is datallemaal niet praktischer dan 'het licht van een realistische epistemologie' (pJ)? II. Bovenstaande analyse zou onbillijk zijn. Welmaakt de schrijver het zijn hoorders moeilijk door tezeggen 'af en toe klinkt een en ander provocerend;dat is dan ook zo bedoeld' (p. 5). Zo'n vernietigendeanalyse is ook niet nuttig. Er spreekt immers eennieuwe hoogleraar 'in de algemene grondslagen vande pedagogiek, in het bijzonder de algemene, wijsgerige en historische pedagogiek' aan de Rijksuniversiteit te Groningen. Dan lijkt het zinvol aan te nemendat een en ander niet zo bedoeld is. Dan is het nuttigde dialoog met 'potentiële dragers' der 'rationaliteit'(p. 10) open te houden. Ook al maakt Imelman onsdat wederom niet gemakkelijk, doordat hij zijn tegenstanders niet altijd tot hun recht laat komen. Laten we daarmee beginnen en dan vervolgens proberen enig zicht te geven op bepaalde centrale zakenwaar Imelman over spreekt.