'Een meer holistische visie is centrale opgave voor de onderwijskunde'

Samenvatting

Sixma werd geboren in 1918. Na zijn opleiding tot onderwijzer was hij gedurende 15 jaarWerkzaam in het lager onderwijs: eerst als onderwijzer, later als hoofd van een Montessorischool.Vervolgens was hij vijf jaar docent aan eenPedagogische Academie, en gedurende driejaar medewerker bij een schoolbegeleidingsdienst. Zijn studie in de pedagogiek, die hij als^eel pedagogen van zijn generatie volbrachtnaast zijn dagtaak, werd in 1973 afgesloten meteen dissertatie over Leesvoorwaarden, die berust op een onderzoeks en ontwikkelingsproject waarin ook toets en hulpmateriaal werdontwikkeld. ^'jn werk draagt de sporen van zijn ontwikkelingsweg. Hij is steeds sterk op verbetering vande praktijk van het onderwijs gericht gebleven,ï^at blijkt niet alleen uit het werk waaruit zijnproefschrift voortkwam, maar ook uit zijn medewerking aan het samenstellen van taalmethoden, van een handboek voor de lespraktijk^oor de basisschool, en van het pakket Didactische Analyse voor de P.A. Ook in zijn meertheoretische geschriften legt hij sterk de nadrukOp de betekenis van onderwijskunde voor depraktijk: o.a. in een reactie op een artikel vanÖrus ('Betreffende het streven naar een onderwijskunde', met C. Boonman) en in zijnoverzicht van de ontwikkeling van de onder^jskunde in Utrecht ('Schaalvergroting alsOpgave'). Hij heeft de door Langeveld ingeslagen weg op eigen wijze voortgezet.