De kortsluiting van theorie en praktijk in het onderwijs

Samenvatting

Het moet een machtig gevoel zijn, een stukje levenswerk na hooguit een uur lezen in een gemakkelijke stoel met een trefzeker gebaar van de tafel te kunnen vegen. De practicus kent niet de weelde van zulke zekerheden. Hijmoet zien te leven met de zekerheid dat hij zich dagelijks inmeer of mindere mate vergist, situaties verkeerd taxeert,gevoelens, verlangens, opmerkingen, gebaren over of onderwaardeert. Hij weet zeker dat zijn inmenging altijd eenteveel of te weinig inhoudt, en er van tijd tot tijd falikantnaast is. Laat ik ter analyse een volzin lichten uit ditzelfverzekerde commentaar. 'Van de wijsheid dat bij hethospiteren zwijgen vaak zilver en spreken goud is tot deraad, vlekken en ezelsoren in werkstukken te vermijden,ademt de brochure een benauwende schoolsheid. Het doetvreemd aan dat volwassen studenten die op korte termijnde verantwoordelijkheid van een klas krijgen, op dezemanier bevoogd worden.'