Hoe speciaal wordt het buitengewoon onderwijs?

Samenvatting

In het kader van de onderwijsinnovatie, zoals deze inde afgelopen jaren geleidelijk aan gestalte heeft gekregen, komt ook de vraag naar voren welke plaats entaak het buitengewoon onderwijs in de toekomst heeft.In deze bijdrage wordt allereerst nagegaan op welkeuitgangspunten de wens tot verandering van die positie van het buitengewoon onderwijs een wens die wein tal van landen aantreffen is gebaseerd. Betoogdwordt, dat naast de onderwijsinnovatie als zodanig, hetvooral de toenemende aandacht voor de maatschappelijke achtergronden van probleemgedrag is, die ertoeleidt dat gehandicapt zijn anders wordt gewaardeerd,met als consequentie: de eis een andere context teontwikkelen binnen welke het onderwijs aan deze kinderen plaats kan vinden. Centraal daarbij staat dan degedachte, dat die opvang zoveel mogelijk in het regulier onderwijs moet plaatsvinden.Vervolgens wordt ingegaan op de vraag hoe hetondenvijsbeleid in Nederland zich op dit punt heeftontwikkeld. Vastgesteld wordt, dat er in dit opzichtsprake is van 'tweesporighéd': men wil zowel deopvang van probleemleerlingen in regulier onderwijsoptimaliseren, alsook het buitengewoon onderwijs alsseparaat systeem zich laten ontwikkelen. Geconcludeerd wordt, dat deze beleidsvoornemens het gevaar inzich bergen, dat het bu.o. zich (opnieuw) geheel losVan het regulier onderwijs ontwikkelt.Deze constatering is tenslotte aanleiding enkele kritische aantekeningen te maken bij het innovatiebeleidZoals dat in ons land wordt gevoerd.