Operationaliseringsproblemen bij onderzoek naar de affectieve relatie tussen ouders en kind

Samenvatting

Attachment wordt door Bowlby en Ainsworthomschreven als een duurzame en specifieke affektieve band tussen kind en opvoeder(s), die vancruciaal belang voor een optimale sociaalemotionele en kognitieve ontwikkeling van het kindzou zijn.De vraag is echter hoe attachment onderzoekbaargemaakt kan worden. De temporele, situationele,culturele, en 'psychische' variabiliteit van interactionele attachmentgedragingen, die attachment alsrelatie konstitueren en indiceren, maken eenoperationele overbrugging van de kloof tussenobserveerbare interacties en de 'onzichtbare'relationele gehechtheid tot een hachelijke onderneming.Dit wordt aan de hand van enkele gangbareoperationaliseringsstrategieën geïllustreerd. De resultaten van veel attachmentonderzoek zidlen metde nodige voorzichtigheid geïnterpreteerd moetenworden. In de zeventiger jaren is een brede stroomtheoretische en vooral empirische artikelen verschenen, die het verschijnsel 'attachment' totonderwerp heeft.' Met name de publikatie vanBowlby's monografieën over attachment en separatie (Bowlby, 1971; Bowlby, 1975) en een aantalomvangrijke reviews van Ainsworth (Ainsworth,1969; Ainsworth, 1972; Ainsworth, 1973) heeft een