Enkele kanttekeningen bij de reaktie van Boonman en Sixma 'Betreffende het streven naar een onderwijskunde'.

Samenvatting

Boonman en Sixma plaatsen mijn bijdrage aan hetspeciaalnummer van Pedagogische Studiën gewijdaan de Contourennota in het kader van de zichontwikkelende onderwijskunde. Ze tonen zichdaarbij niet geheel voldaan en niet gerust.De problematiek, die ze oproepen, reikt ver. Methen ben ik van mening, dat ze aktueel en belangrijkis. Zij leggen de relatie ook niet ten onrechte. Inenkele pagina's de vragen rond de zich ontwikkelende onderwijskunde recht doen, lijkt mij echterniet goed mogelijk.Boonman en Sixma zullen dit zelf ook besefthebben, bijvoorbeeld toen ze haast in één adem eentoch bont gezelschap als Langeveld, Bijl, Beekman,Roth, Friederich, Fokkema, Snijders, De Groot enWardekker als getuige opriepen.