Het empirisch onderzoek over de hiërarchisch-cumulatieve structuur van Bloom's taxonomie, cognitief domein: methoden en resultaten

Samenvatting

Aan de bekende taxonomie voor onderwijsdoelen,cognitief domein van Bloom c.s. ligt een hypothetisch structuurprincipe ten grondslag. Volgens deontwerpers bezit de taxonomie een hiërarchischcumulatieve structuur, d.w.z. de categorieën zijngeordend volgens een toenemende graad vancomplexiteit en de gedragsvormen van een lagerecategorie worden telkens geïntegreerd in de onmiddellijk hogere categorie. In onderhavige bijdragewordt een overzicht gegeven van de belangrijksteempirische onderzoekingen, waarin deze hypothetische structuur van de taxonomie getoetst werd. Destudies zijn geordend volgens de verschillendemethoden die daarbij gebruikt werden, nl. hetbepalen van de moeilijkheidsgraad van de opeenvolgende categorieën van de taxonomie, de simplexanalyse, de causale modelanalyse, de factoranalyse, de GuttmanLingoesmethode en de hiërchische syndroomanalyse. De taxonomie voor onderwijsdoelen, cognitiefdomein, die onder de hoofdredactie van de bekendeAmerikaanse onderwijskundige Bloom voor heteerst verscheen in 1956 (Bloom, 1956), heeftsindsdien een belangrijke invloed gehad in zowat degehele Westerse onderwijswereld, zowel op het vlakvan het onderzoeks en ontwikkelingswerk als in deonderwijspraktijk (Van Bouwel 1976). De zèshoofdcategorieën van de taxonomie (1.00 Kennis,2.00 Begrijpen, 3.00 Toepassen, 4.00 Analyse, 5.00Synthese en 6.00 Evaluatie) worden thans in demeeste didactische handboeken min of meeruitvoerig beschreven. Met uitzondering van Toepassing, worden deze hoofdcategorieën ook nogverder gedifferentieerd in een :iantal subcategorieën.