Het AERA-congres 1976
Samenvatting
De American Educational Research Association (AERA)is de Amerikaanse beroepsvereniging van onderzoekersvan het onderwijs en va]t qua doelstelling en opzet enigszins te vergelijken met de Nederlandse Vereniging voorOnderwijsresearch. De AERA, onderverdeeld in een 8taI'divisions' en meer dan 45 'special interest groups', teltmaar liefst 12.000 leden, waaronder een toenemend aantalEuropeanen en heeft grote invloed op de richting waarin deonderwijsresearch zich ontwikkelt. De AERA verzorgt deuitgave van een aantal tijdschriften zoals haar lijfblad deEducational Researcher, de Review of Educational Research, de American Educational Research Journal ensteunt daarnaast andere publikaties. Verder houdt deAERA zich onder andere bezig met arbeidsbemiddelingVoor jonge academici, de organisatie van workshops enpostdoctorale trainingen. Het organiseren van het jaarlijkscongres vormt echter een van de belangrijkste activiteiten.Een week nadat in Groningen voor de derde keer deOnderwijsresearchdagen waren gehouden') organiseerdede AERA van 19 tot 23 april in San Francisco haarzestigste' Annual Meeting'. Door een subsidie van de SVO\verd ik in de gelegenheid gesteld om dit congres bij teWonen en er een voordracht te houden. Tijdens het AERAcongres worden verschillende werkvormen gebruikt zoals de 'rondetafelsessie', het'conversatieuur', de 'kritieksessie', de 'minicursus' ende 'voor en nasessies'. De rondetafelsessie is een werkvorm waarbij de onderzoeker gedurende 1V2 uur met 5 tot15 man over zijn onderzoek discussieert. Deze werkvormwerd in het algemeen erg gewaardeerd, omdat het eendiepgaander discussie mogelijk maakt en er naar aanleidingvan gemeenschappelijke problemen vaak persoonlijkecontacten tussen onderzoekers uit voortvloeien. Een zeerAmerikaans aandoende werkvorm is het conversatieuur.Hierbij kan men de gelegenheid te baat nemen om coryfeeen van de Amerikaanse onderwijsresearch (o.a. Campbell, Glass, Popham en Scriven) persoonlijk vragen testellen. Men dient voor zo'n bijeenkomst van te voren in teschrijven en krijgt dan met hooguit een dertigtal anderen degelegenheid om gedurende een uur de meest uiteenlopendevragen af te vuren. Deze vragen worden doorgaans metveel flair beantwoord. Ook voor de minicursus is slechtsbeperkte inschrijving mogelijk en moet bovendien eenextra bedrag ($ 5,) betaald worden. In een minicursuswordt getracht om de deelnemers in vier uur een aantalspecifieke vaardigheden bij te brengen. Zo waren er o.a.minicursussen over 'Utilizing the ERIC system', Criterium Referenced Observational Measurement in the Classroom', Ethnografic Research in the Study of Education' en'Multivariate Analysis of Non Orthogonal Designs'. Na devoordracht van een drietal papers wordt er bij de kritieksessies door een deskundig kritikus met enige faam op hetbetreffende terrein kritiek geleverd. Deze kritiek wasmeestal niet mals en was zowel voor de auteurs als voor dezaal erg leerzaam. De voor en nasessies van het AERAcongres bestaan uit twee of driedaagse trainingscursussen, waarvoor men 60 tot 90 dollar dient te betalen en diegericht zijn op de bijscholing van onderzoekers. Er wareno.a. cursussen van Wright over het Raschmodel, Bankover formatieve evaluatie, Scriven over evaluatie en Lutzover antropologische veldmethoden. Een curieuze zaak is
