CITO-commentaar op Van Gils': 'De onbetrouwbaarheid van selectieve tekstbegriptoetsen
Samenvatting
De heer Van Gils is, in overleg met de redactie vanPedagogische Stadiën, zo vriendelijk geweest ons detekst van zijn artikel te voren toe te zenden. Zodoende heeft hij ons de gelegenheid tot een weerwoord in ditzelfde nummer gegeven. Daarvoordank.Het opstellen van zo'n weerwoord is evenwelmoeilijk geworden door de overladenheid van hetartikel met bijthema's: (1) aanmerkingen op deCITOexamenverslaggeving, (2) uithalen naar depsychometrie i.h.a., (3) eigen vingeroefeningen metpsychometrische formules, (4) opmerkingen overzaken van examenbeleid, (5) toespelingen op validiteitsproblemen. Dit leidde tot een overdaad aanbijzonderheden die het beoogde hoofdthema: debetrouwbaarheid van tekstbegriptoetsen in het gebruikskader: eindexamens, dreigen te overschaduwen.Wij beperken ons tot het hoofdthema en tot zakenin verband met de CITOverslaggeving; daarnaastbeperkte aandacht schenkend aan de hijthema's enaan z Het artikel pleegt beslist géén 'aanslag op deaxioma's van de neoEbeliaanse psychometrie'. Teneerste bestaat die zó niet. Er is wel een 'testtheorie'(door Van Gils 'toetswiskunde' genoemd), die alletestvaklieden als leidraad dient. Ten tweede raakthet artikel de axioma's van die theorie (die er welzijn) niet; geeft er zelfs geen blijk van dat de auteur zeuitdrukkelijk onder ogen heeft gezien.
