Schets van ontwikkelingen in de West-Duitse didactiek na 1945

Samenvatting

In de WestDuitse didactiek wordt vanaf de jaren'70 een wetenschapstheoretische discussie manifest. In het overzichtswerk van Blankertz wordende diverse didactische modellen, t.w. de Bildungstheoretische, de Lerntheoretische en de Informatietheoretische, naast elkaar geplaatst. Zij zoudenelkaar als het ware aanvullen. Op dit standpunt is^eel kritiek gekomen. Deze kritiek richt zichvoornamelijk op de vraag welke 'Interessen' door'ieze modellen gediend worden. In publikaties vanHuisken, Becker en Jungblut, Schäfer en Schaller^ordt vooral de 'technologische Wendung' geanalyseerd en bekritiseerd. In hun opvatting staan deverschillende didactische stromingen niet horizontaal naast elkaar, maar zijn zij te beschouwen^Is exponenten van een ontwikkelingsgang. Dekritische didactiek tracht deze ontwikkeling om tebuigen door de didactische reflexie in een maatschappelijk context te plaatsen. In dit artikel willen wij ons richten op de ontwikkelingen in de WestDuitse didactiek na 1945.Uitgaande van het feit, dat de Nederlandsedidactiek traditioneel sterk op het Duitse denkengeconcentreerd is, lijkt het zinvol de recente ontwikkelingen in WestDuitsland te signaleren.Een in oktober 1973 gehouden conferentie overde middenschool bewees bijvoorbeeld nog eens