Effect van sociale reïnforcement op spelgedrag van een peuter

Samenvatting

Verschillende onderzoekingen in de veldsituatiehebben aangetoond dat een systematische presentatie van sociale reïnforcement gedrag kanbeïnvloeden (vgl. Hendriks en Mönks 1972; DeMoor en Orlemans 1972). Dergelijke behandelingsprogramma's worden gewoonlijk uitgevoerdin de natuurlijke setting door personen die desterkste reïnforcerende waarde hebben voor hetkind zoals ouders of een groepsleidster 'andthat's why they serve as forceful therapeuticagents' (Bandura 1971). Volgens Skinner (1953)is aandacht de meest krachtige en primitieveVorm van sociale reïnforcement. Hart, Allen, Buell, Harris en Wolf (1964)hebben gebruik gemaakt van sociale reïnforcement bij de behandeling van twee jongens dieextreem vaak huilden. Bij de observaties bleekdat het huilen in stand gehouden werd door deaandacht waarmee volwassenen op het huilgedrag reageerden. Er werd een systematischreïnforcementsschema opgesteld dat uitgevoerdWerd door de peuterleidster. Zij schonk geenaandacht aan de kinderen wanneer ze huildenen gaf wel aandacht als ze alternatief gedragvertoonden zoals spelen e.d. De nadruk ligtop aandacht geven aan het konkurrente, d.i. hetalternatieve of gewenste gedrag. Het probleemgedrag was binnen een week verdwenen.