Sturing van leerprocessen

Samenvatting

n dit artikel worden enige belangrijke karakteristieken van de leerpsychologische opvattingenvan de Amerikaan Skinner en de Rus Gal'perinmet elkaar vergeleken. Dit lijkt ons nuttig eninteressant aangezien de door deze twee onderzoekers in de praktijk gevolgde methoden op heteerste gezicht zeer veel op elkaar lijken, waardoor meerdere malen het misverstand is ontstaan dat er eigenlijk geen verschil tussen bestaat.Daarbij is het niet de bedoeling om theoretischefinesses te behandelen en evenmin om een volledig overzicht te geven van de theoretische achtergrond van beide onderzoekers, maar vooral omte laten zien waar belangrijke verschillen zijngelegen.Geen verschil bestaat er tussen Skinner enGal'perin voor zover het hun streven betreft eenonderwijstechnologie te ontwikkelen. Onder eendergelijke technologie wordt verstaan een verzameling van empirisch in de klas (dus niet alleenin het laboratorium) getoetste technieken, middelen en procedures, die zijn vervat in concreteonderwijsleerpakketten, waarmee de leeractiviteiten van leerlingen door de docent in de juistebanen kunnen worden geleid. Zowel Skinner alsGal'perin heeft zich tot doel gesteld de situatie tedoorbreken, waarbij men als docent van tevorenniet of nauwelijks weet welke de effecten zijn vanhet didactisch handelen in de klas. In plaats vanachteraf (vaak met een gevoel van opluchting ofonmacht) te constateren dat een bepaalde les aldan niet heeft gewerkt, willen zij het didactischhandelen zodanig 'programmeren' dat reeds tevoren vast staat welke resultaten zullen wordenbereikt. Kortom zij streven beiden dus naarsturing van de leerprocessen, d.w.z. het beheersen('controleren') van de algemene verloopsvormdaarvan. We kunnen thans reeds opmerken «datdit ideaal nog ver van ons ligt, maar dat er welbelangwekkende resultaten zijn verkregen.