Being and Education,

Samenvatting

Voor de Europese lezer die enigermate georiënteerdis in theorieën van de opvoedingswetenschap en in defenomenologie, biedt dit boek weinig nieuwe informatie over dit gebied. De auteur hanteert 'existentialphenomenology as a method to investigate majoreducational problems within the limitation andpossibilities of being' (preface p. IX).Voor de filosofie steunt hij daarbij vooral opHeidegger, daarnaast nog o.a. op J. P. Sartre,M. MerleauPonty, A. Schuetz.Voor 'the educational thought' is hij, zegt hij, vooral dank verschuldigd aan Romano Guardini, Martinus Langeveld en Otto Bollnow. 1. Het kan de gedachte korrigeren dat alle Amerikaanse 'philosophy of education' voor de'teacher training' (p. 1 zegt dat dat haar voornaamste taak is) van hetzelfde grauwe laken eenpak is, type: I. Scheffer, Philosophy and Education,Modem Readings, Boston 1968; allen geschrevenin zulk een stijl dat zelfs de luiste en domste lezerhet tempo van het boek kan bijhouden.In dit boek wordt systematisch gezocht naar eenintegratie van de bestaande sociale en personaleopvoedingsproblemen en de taak van de leraar.Niet systematisch werd dat al veel eerder gedaandoor de outsider F. Goodman (Growing UpAbsurd, N.Y. 1960; Compulsory Miseducation,Penguin, Middlesex, 1971). Maar deze pogingenmondden uit in een faillietverklaring van deschool (vgl. ook I. D. Illich, Deschooling Society,London 1971). Het gevaar is niet gering dat 'dieReformer verlassen das Schiff die Bildungsingenieure bleiben zurück' (H. van Hentig,Cuernavaca ader: Alternativen zur Schule, Stuttgart 1972, p. 9).