De planning-procedure voor het postsecundair onderwijs

Samenvatting

In kringen van onderwijs en opvoeding wordt hetbegrip 'plannen' in onderwijsaangelegenhedenöiet reserve en niet zelden met wantrouwen tegenioet getreden. Enerzijds gaat men er terecht vanuit, dat in het opvoedings en onderwijsgebeuren zoveel aspecten zijn, die zich niet latenVoorspellen, laat staan, dat zij te plannen zouden^ijn, anderzijds wordt niet zelden de vrees uitgesproken, dat een planningsysteem de totale onderwijskundige activiteit in een keurslijf dwingtdie afbreuk kan doen aan het ontstaan van eenOptimale vormingssituatie.Desondanks kan niet worden ontkend dat ookhet onderwijs van vandaag planningactivitei|en niet gemist kunnen worden. Zo bestaan erleerp/annen, zijn er onderwijsstructuren met indeling van de leerstof naar studiejaren, wordt er^'jdig voor een nieuw studiejaar een klasseforoiatie/?/a/i gemaakt. In groter verband ontstaanscholen;?/o«neAz, die een beeld geven welkeScholen in een periode van enkele jaren zullenborden gesticht, terwijl er eveneens ieder jaarsprake is van een onderwijsbegroting, die tochactiviteiten;)/o««/«g voor het begrotingsjaarVooronderstelt. prioriteiten vaak moeilijk zijn aan te geven, enbeslissingen niet zelden moeten worden genomenop basis van pressurewerking of intuïtie. Vooralals het beslissen op basis van vergelijken steedsmeer noodzakelijk wordt, zullen er proceduresmoeten worden ontwikkeld, die relevante informatie beschikbaarstellen en vergelijking van hetmateriaal mogelijk maken. Het is dan ook begrijpelijk dat ondanks de gevaren (en de twijfelsover de mogelijkheden) van een planningsysteem voor het onderwijs, steeds meer deskundigen in de laatste jaren zijn gaan aandringen ophet ontwikkelen van een planningsysteem datvoor het onderwijs geschikt zou moeten wordengeacht.