„De Struktuur der Onderwijsvernieuwing"

Samenvatting

Het is duidelijk dat de principiële discussie omtrent de doeleinden der onderwijspolitiek en destruktuur van het overheidsapparaat, dat diepolitiek moet dienen, door regering en parlementbeide vooralsnog wordt ontlopen. De feitendwingen om die fundamentele problemen,2'J het onder een ietwat gewijzigde titel, niette"lin onder ogen te zien. Die titel: 'de strtiktuur^er onderwijsvernieuwing' kwam van de zijde^an staatssecretaris Grosheide bij de behandeling^an de onderwijsbegroting in de Tweede Ka"^eri. Het onderwerp, dat in de kamerstukken^ordt opgevoerd als één van de vele onderwerpen, Waarover veelbelaste bewindslieden hun gedachten moeten laten gaan, is namelijk met hetde aanhef genoemde identiek. 'Innovation'^gt Philip H. Coombs2 'must become a way of"fe for education'.Het vraagt van velen een mentale omzettingdit te erkennen. Traditioneel is immerser in wetten vastgelegde onderwijs^^.rukturen bestaan, die bestemd zijn om decen"'ën te blijven. Het is vanzelfsprekend dat ze"Jdens hun levensduur wel eens moeten worden^^ngepast. Maar het constante domineert. Van, geldt dat verandering onze maatschappij•^^rakteriseert en de bestaanswijze van het on^^f^ijs zal dienen te kenmerken. In dit lichtgezien is vernieuwing niet een incident maar het^Perende verschijnsel. Wie de vraag stelt ope'ke wijze de overheid de onderwijsvernieuwing"^oet benaderen, komt derhalve terecht bij alle^"ïcipiële problemen, die ik in mijn artikel«or een constructieve onderwijspolitiek^ aan de^^^ heb gesteld. Die vraag kan zonder tot het