De „natuurlijke" agogische situatie: Objekt van een deskriptieve agologie?

Samenvatting

Sinds de opkomst en groei der andragogischeWetenschappen is het wetenschapsgebied van het'agogein' verruimd en tegelijkertijd opgesplitstin twee deelgebieden: de pedagologie en deandragologie (Ten Have, 1968; Van Beugen,1969; Nieuwenhuis, 1968). Dat neemt niet wegdat genoemde schrijvers niet nalaten te wijzenop het gemeenschappelijke dat er tussen beideWetenschapsterreinen bestaat. Daaraan, èn aanhet feit dat vele wetenschappelijke beschouwingen van vroegere datum het begrip 'opvoeding'lang niet altijd alléén beperken tot intentionelerelaties tussen 'volwassenen'en 'onvolwassenen',ontleen ik het recht in het navolgende het begrip'agogisch'te hanteren.Het geven nu van empirische beschrijvingenbetreffende agogische verschijnselen acht Nieuwenhuis een 'volkomen legitieme wijze van wetenschapsbeoefening'. Hij stelt echter dat ditterrein van onderzoek: 'hoe voeden de mensende facto op en waarom doen ze zoals ze doen', tot"u toe geheel verwaarloosd is (Nieuwenhuis,