Interactieanalyse en de vorming van leerkrachten

Samenvatting

Reeds tientallen jaren wordt gewerkt aan vernieuwing van het onderwijs. Bij deze vernieuwingwordt uitgegaan van enkele grondgedachten.Eén van deze grondgedachten is ongetwijfeld,dat het kind centraal behoort te staan in hetonderwijs. Deze stelling is al zo vaak in allerleitoonaarden herhaald, dat het door velen als eenversleten cliché, als een kreet wordt ervaren.Zeer veel hangt ervan af hoe men de betreffendegrondgedachte interpreteert, nuanceert en operationaliseert. Als men dit tracht te doen, dan blijktmen onmiddellijk te stoten op de leerkracht. Hetis de leerkracht, die in hoge mate de onderwijsleersituatie bepaalt. Verbetering van het onderwijsis voor een aanzienlijk deel afhankelijk van debekwaamheid van de leerkrachten. We behoevendan ook niet verbaasd te staan over het feit, datin binnen en buitenland de opleiding en bijscholing van leerkrachten voorwerp van studie enonderzoek is. Daarbij wordt het duidelijk, dathet in deze snel veranderende wereld niet meermogelijk is een leraar of onderwijzer een opleiding te geven en dan te verwachten, dat hij zondermeer in staat zal zijn voor een periode vanongeveer veertig jaar adekwaat té functioneren.Steeds duidelijker klemt de noodzaak vanbijscholing (inservice training). In de Nederlandse didaktiek is het begrip interactieanalyse nog weinig bekend. Onder interactieanalyse verstaat men een techniek, waardoor men in staat is de keten van gebeurtenissen,die zich in een klas afspelen observeren, vast teleggen en te analysereti. Vooral in de laatste10 ä 15 jaar hebben deze meer objectieve, systematische observatietechnieken een grote ontwikkeling doorgemaakt. Er bestaan momenteeleen groot aantal systemen. Anita Simon enE. G. Boyer hebben een hele verzameling van