Ontwerp van een model voor didactische evaluatie

Samenvatting

Tijdens de laatste tien tot vijftien jaar hebben deopvattingen over didactische evaluatie een aanzienlijke ontwikkeling doorgemaakt. Zeer belangrijke aspecten in deze evolutie zijn de verbreding van de evaluatie naar inhoud en de differentiatie naar functie.Sinds Tyler werd het onderwijs nagenoeg uitsluitend geëvalueerd via de resultaten ervan bijde leerlingen^. Tegenwoordig duidt men dit aanals produktevaluatie; ze beoogt na te gaan, inhoever de doelstellingen van het onderwijsbereikt zijn bij de leerlingen die dit onderwijshebben gevolgd. De verbreding van het begripis tot stand gekomen als gevolg van de belangrijke rol die in de U.S.A. aan de evaluatie werdtoebedeeld in het kader van de leerplanvernieuwing en ontwikkeling. Dit heeft immers tothet inzicht geleid, dat rechtstreeks en systematische onderzoek van het onderwijsproces zelf,dat de bekomen resultaten heeft opgeleverd, eveneens een belangrijk aspect van de didactischeevaluatie uitmaakt. Men spreekt in dit verbandvan procesevaluatie. Als gevolg van de begripsverruiming heeft detheoretische studie nopens de evaluatie 2dchtijdens het voorbije decennium vooral gericht op het ontwerpen van z.g. modellen, diesteunen op de nieuwe opvattingen over de inhoud van de evaluatie. Deze modellen trachtenhet proces van didactische evaluatie in kaartte brengen door het aanduiden van de verschillende didactische variabelen met hun relaties eninteracties, die object moeten zijn van evaluatie.Een dergelijk model biedt aldus een referentiekader en een basis voor het ontwikkelen van eenmethodologie en een strategie voor didactischeevaluatie. Op grond van de verdere studie kanhet model vervolledigd en aangepast worden.Door de progressieve aangroei van de kennisover de inhoud van en over de methoden encriteria voor evaluatie kan het uitgebouwd worden tot een evaluatietheorie.