De theorie van Ausubel: een leertheorie voor onderwijskundigen
Samenvatting
In 1969 werden in 'Contemporary psychology'twee nieuwe boeken op het gebied van de 'educational psychology' besproken (Dixon 1969):'Educational psychology: a cognitive view'(Ausubel 1968) en 'The psychology of leamingand Instruction: educational psychology' (DeCecco 1968). De recensent schrijft: 'Seldomhas a reviewer had the opportunity to considersimultaneously two such strong additions to analready crowded field. Ausubel and De Ceccohave produced two books, each of which iscertain to have a powerful effect. Although thetexts have 'Educational Psychology' in theirtitles, the styles and content are so markedlydifferent that one might doubt that they reallyare texts for the same subjectmatter area.'De reden dat de boeken zo uiteenlopen moetgezocht worden in de verschillende leertheorieën m.b.t. het kognitieve domein (Bloom1956), die beiden Ausubel expliciet, De Cecco meer impliciet als uitgangspunt nemenvoor hun ondervinjswetenschap (zoals we 'educational psychology' het best in het nederlandskunnen noemen). De Cecco gaat uit van eengereviseerde SR theorie en bouwt hiermeevoort op de traditie van de meeste universiteiten in de V.S. Op de 'teacher training colleges'echter was de SR theorie niet zo populair.Evenals in Nederland behandelen vele docenten bij gebrek aan een betere leertheorie deGestaltpsychologie. Een onderstroom van veelal exDuitsers o.a. Scheerer, Heider en Asch(M. Scheerer, 1954 en C. Scheerer, 1962) werkte op enkele universiteiten aan de opbouw van een kognitieve theorie, daarbij voortbouwendop Koffka, Wertheimer en Katona. Het wasde laatste die in 'Organizing and memorizing'(Katona 1940) één van de later te besprekendimensies (rotemeaningful leaming) aangaf dieuitgangspunt werd voor de eerste koherentekognitieve leertheorie die beschreven werd in'The psvchology of meaningful verbal leaming'(Ausubel 1963). Er werd helaas niet veel aandacht aan Ausubels theorie besteed, hetgeenAusubel overigens met zijn eigen theorie hadkunnen voorspellen, omdat zijn ideeën nietaansloten bij de kognitieve struktuur van deondenviiswetenschappers op de universiteiten.Eén van degenen die wel openstond voor Ausubels theorie (hoewel zeer kritisch) was Anderson die in 1967 aan het eind van zijn overzicht over het onderzoek in de onderv^jswetenschap van de voorafgaande jaren opmerkte:'Ausubels research is seldom cited by othersactively engaged in instractional research, verylikely because his views are at odds with theprevailing climate of opinion. The lack of attention to this research is a shame ...' (Anderson 1967, blz. 158).
