De structuur van het Nederlandse Onderwijs

Samenvatting

In de laatste jaren is het duidelijk geworden dater in het Nederlandse onderwijs heel wat veranderingen aan de gang, maar vooral op til zijn.Toch kan men het gesleutel dat gebeurd is meerbetitelen als geknutsel aan de oude negentiendeeeuwse structuur van het onderwijs dan dat erop een radicale wijze gebruik gemaakt wordt vanervaringen en inzichten die een betere structuurmogelijk maken.Misschien zijn er om dat te doen te veel verschillende problemen die bij de onafwendbaarvoortschrijdende democratisering van het Nederlandse onderwijs om een oplossing vragen:het afschaffen van het zittenblijven, de helekwestie van de beoordeling van de resultaten vanleerlingen, de objectieve studietoetsen, de doorstroming, het blijven scheppen van kansen voorleerlingen, ook wanneer ze aan de grens of overde leerplichtige leeftijd heen komen, de gehelepositie van het met name lager beroepsonderwijs, de plaats van het hoger beroepsonderwijsten opzichte van het wetenschappelijke onderwijs, de inrichting van de universiteiten, kortom,het verwerkelijken van het bieden van dezelfdekansen aan allen. Een van de belangrijkste problemen die een goede aansluiting en doorstroming belemmeren, is wel de structuur die hetNederlandse onderwijs door de historie gekregenheeft. Het onderwijs aan alle kinderen van hetvolk, het volksonderwijs, is in de negentiendeeeuw langzamerhand uitgebreid tot de twaalfjarige leeftijd, al zullen er verscheidene grootvaders en grootmoeders zijn van nu levendeNederlanders die of niet of slechts tot hun achtof tienjarige leeftijd naar school gegaan zijn. Een van de grote uitgangspunten, principes zou A. D. de Groot zeggen, van het Nederiandse onderwijs is (geweest), dat, wanneer er eennieuw onderwijs, een nieuw schooltype begint,ook een nieuwe zelfstandige schoolorganisatiewordt opgericht in een ander gebouw met andereleraren. Daardoor maakt men breukpunten inwat een continu onderwijs zou moeten zijn.Natuuriijk poogt men wel contacten te leggen enovergangen te verzachten, maar juist het apartlaten functioneren van deze onderwijsrichtingenslijpt voor vele leeriingen de kloven tussen dezescholen bijzonder diep in en draagt allerminstbij tot een continu leerproces. Dit gebeurt zowelin verticale (de aparte lagere school na de kleuterschool) als in horizontale zin (de zelfstandigebrugklassen van bijv. een mavoschool en die