Wat doen we eigenlijk voor uitgesproken linkshändigen?

Samenvatting

Ons schrift is normaliter bestemd om van linksnaar rechts met de rechterhand geschreven teworden. Dit staat a priori vast. Vanaf zijn ontstaan is het Latijnse cursief aangepast bij demeerderheid der mensen, bij wie de rechterhand een dominerende functie heeft ten opzichte van de linkerhand. Het spreekt vanzelf,dat de minderheid, bij wie het andersom gesteld is, daarmee in moeilijkheden komt.Men kan die linksheid opvatten als een afwijking der natuur, waaraan niet moet wordentoegegeven. Op dit standpunt staat men nog inde landen achter het ijzeren gordijn, waar metlinkshandigheid eenvoudig geen rekening wordtgehouden, hoewel de laatste jaren in OostDuitsland een kentering is gekomen.In de westelijke wereld wordt reeds lang aande menselijke individualiteit meer betekenis gehecht en deze tendens neemt vooral de laatstejaren nog sterk toe. Maar hier zit men dan ookmet de specifieke moeilijkheden. Want de linkshandigheid is geen eenvoudige zaak, omdat zenauw verweven is met de psychische gesteldheid van de mens. Dit blijkt overduidelijk zodra men zich in de uitgebreide litteratuur enigszins gaat verdiepen. (Een goed overzicht geeft de heer J. J. M. G.Habets in het tijdschrift: Opvoeding, Onderwijs, Gezondheidszorg, Jaargang 1962.)Nu is het merkwaardig, dat alle studies zich bewegen op psychologisch terrein, d.w.z. menverdiept zich in het wezen van de linksheid enin de psychologische problemen, die gepaardgaan met de omschakeling van linksdominantie naar rechtsdominantie bij het kind.