ONDERWIJSPROBLEMEN DER ONTWIKKELINGSLANDEN:PEDAGOGISCHE ASPECTEN.
Samenvatting
In een van de vele boeken, die zich met het acculturatieprobleem inAfrika bezig houden, vindt U het verhaal van die Afrikaanse Chief,die in zijn pas onafhankelijk geworden staat snel tot grootheid is gekomen. Dat openbaart zich onder andere in zijn levenswijze. Hijheeft, in een der grote steden, een groot huis. Hij woont boven, meteen modern geklede vrouw, draagt daar zelf een colbert, stuurt zijnkinderen naar een westerse school, leeft temidden van een bankstel eneen ijskast. Maar beneden liggen wat kleden op de vloer, staan eenpaar eenvoudige bankjes, däär, in traditioneel costuum, ontvangt hijde familieleden en vrienden uit het dorp. Twee werelden — en deovergang, in kleding en in de geest, vindt als het ware halverwege detrap plaats. Aan de kinderen kan deze tweeslachtigheid niet ontgaan, vooral nietomdat ook zij toch nog op vele manieren met het oude dorp en devroegere extended family worden geconfronteerd. Toch zal voor hende keuze in het algemeen niet moeUijk zijn: in het moderne leven ligthun toekomst, hun kans op inkomen en status. Wat er zich aan innerlijke conflicten toch nog voordoet, ten gevolge van bindingen bijvoorbeeld met grootouders of van halfslachtigheden in de ouders zelfof in hun leermeesters, is een andere vraag, moeilijk te beantwoordenMaar vast staat, dat de situatie in ieder geval een geheel andere is voordie kinderen, die niet tot de nieuwe upperclass behoren, toch naarschool gaan en daar een moderniserende invloed ondergaan, maar erstraks niet in slagen een baantje in de stad te krijgen en terug moetennaar het land, terug in status en terug vooral in de traditionele verplichtingen en de strakke sociale controle — als ze tenminste niet»dat weigerende, gaan behoren tot die marginale stadsbevolkingen ifde shantytowns, die veelal tot de ergste haarden van materiële ellende, psychische ontreddering en politiek extremisme behoren.groep van meer of minder geschoolde kinderen, voor wie in het moderne productieproces in hun land (nog) geen plaats is, is thans mvele landen groeiende, zelfs in Afrika — waar op het tijdstip van onafhankelijk worden veelal een zeer groot tekort aan opgeleide krachten bestond. Men kan dat zien als een symptoom van een stagnerendeeconomische groei, men kan ook, neutraler, zeggen, dat kennelijk de
