OVER DE WETENSCHAP DER OPVOEDING
Samenvatting
Als docent voor de theoretische pedagogiek te Utrecht, voel ik er weliets voor om enige kanttekeningen te maken bij een artikel van Stellwagin Pedagogische Studiën 43 (1966) pag. 97 t.m. 119.Omdat ik vermoed, dat er wel enkele studenten en andere pedagogischgeïnteresseerden in een kort wederwoord belangstellen, kom ik tot hetvolgende: Wat Stellwag vooral duidelijk wil maken is, dat er wetenschappelijk (enook anderszins uiteraard) verschil bestaat tussen een uitspraak als: „diejapon is groen" en „die japon is geweldig". Uitspraken van de eerstecategorie kan ieder verifiëren door de japon te bekijken. Ze betreffen watDuitsers wel noemen een: „objektiven Sachverhalt". De tweede uitspraak behoort tot de categorie uitingen omtrent subjectieve gesteldheden. Zij bevatten: wensen, een voorkeur, zedelijke verplichtingen, enz.Nu is er over beide categorieën uitspraken nog ontzettend veel te zeggen.Wij doen dat niet omdat Stellwag dat principieel ook niet doet.Het komt er op aan dat Stellwag worstelt met de algemeengeldigheiden met de status van de wetenschap. Wetenschappelijke uitspraken kunnen (zo krijgen we althans de indruk dat Stellwag denkt) slechts algemeengeldende uitspraken zijn en dat zijn slechts de constateringen vanfeiten. De wetenschap nu weet feiten te constateren, waar wij buiten haarniet toe komen en kan daardoor menselijke problemen helpen oplossen.Doordat ze (d.i. de wetenschap) dit vaak heeft gepresteerd heeft ze status verworven. Het is vervolgens een kwalijke zaak als iemand in wetenschappelijk kader sprekend geen uitspraken van algemene geldigheiddoet, maar „subjectieve gesteldheden" poneert al hebben deze ook deeerzame status van uitingen van geloofsleven.
